Het droge worst aanbod van de LIDL
We gaan ze gewoon allemaal af, de supermarktketens van Nederland, om te zien wat zij ons op worstgebied zoal te bieden hebben. Vandaag de LIDL. Meneer Wateetons vond in zijn filiaal in Amsterdam drie droge worsten.
Een boerenmetworst van Baroni.
‘Traditionele Gelderse Vleeswaar’ verkondigt de verpakking. Uit Almelo, interessant genoeg. Voor 100 gram worst is 158 gram vlees gebruikt lees ik bovendien. Verder zit er naast de reguliere zout, dextrose en specerijen, nitriet en kleurstof in (bietenextract, E162). De twee worstjes hebben een fijne vintage look. De smaak is helemaal niet onaardig, niet te zout en met een goede bite. Maar meneer is geen echte metworstkenner. Voor 1,69 is hij best tevreden.
Een Salami van Dulano
‘Pur Porc’ en ‘varkensvlees’ staat er juichend op de verpakking. Gelukkig maar. De verpakking oogt goedkoop, blauwe en paarse tinten met gouden letters. Een onduidelijk landelijk tafereeltje moet voor het authenticiteitsgevoel zorgen. De achterzijde verraadt dat de worst in Duitsland wordt gemaakt. Dit keer is het 156 vlees gram die voor 100 gram worst heeft gezorgd. Net iets minder keihard voordeel dan bij de boerenmetworst dus. Er zit geen kleurstof maar wel dextrose, lactose, glucosestroop en saccharose in. Maar niet veel: het totaal aan koolhydraten (waar deze toch toe behoren) is slechts 1 procent. De worst zelf ziet niet bijzonder aantrekkelijk uit. Het roodwitte touwtje is leuk, maar verder is hij me wat te ‘netjes’: overal keurig even dik en met een brave vetverdeling. De smaak houdt ook niet over, een beetje een plastic geurtje en een platte smaak, met weinig knoflook. Ik zou hem elk moment van de dag verkiezen boven een gemiddelde Stegeman, begrijp me niet verkeerd, maar een lekkere salami is het niet. Voor 1,79 is hij van jou, de volle 250 gram.
Tenslotte: de salametto van Freshvale
Ook weer gefabriceerd in Duitsland. Volgens de door babelfish vertaalde Italiaanse wiki is Salametto: “..an obtained product of butcher shop gives it milling of miscelate lean meats of suino with fat person suino in opportune proporzoni, pasted with the second added one of aromas to delle several prescriptions. E’ the classic salamino for the summery grilled ones.” Weer wat geleerd. Denk ik.
200 gram leest de verpakking, maar ik mat 10 % minder. Daar waarschuwen ze ook voor op de verpakking: mogelijk gewichtsverlies tijdens het bewaren. Hij is dan ook wat hard vind ik, dat geldt ook voor de huid. 160 gram vlees (waarvan 40 gram spek) was nodig om 100 gram worst te fabriceren. Dat levert een curieus ingredientenlijstje op: varkensvlees (120%), spek (40%) etc. Er zitten verder geen gekke zaken in. De worst ziet er zonder twijfel lekker uit, zowel van binnen als van buiten lekker rommelig. Met een authentiekerig touwtje bovendien. Je zou hem zo ophangen. Ook de geur is uitstekend. Qua smaak overheerst helaas het zout, sterker nog: hij is werkelijk bremzout. Dat verpest hem wel een beetje, want door het zout heen denk ik wel een rijke smaak te proeven. Zonde. De kosten bedragen 1,99 voor 200 (lees: 180) gram.
De conclusie: als u normaal uw worsten van firma Stegeman betrekt zou ik direct overstappen op de LIDL, u krijgt gegarandeerd betere kwaliteit. Betrekt u daarentegen uw worst van uw Italiaanse (of Gelderse) traiteur dan zou ik het aanbod van deze supermarkt negeren. De Salametto ga ik nog wel eens nemen, ik ben benieuwd of de zoutheid misschien een eenmalig probleem was. De ‘salami’ gaat de prullenbak in en de boerenmetworst vindt zijn weg wel naar de borreltafel.