Portugese worst

Zoals Jurgen al zei: Als je eenmaal bekend staat als worstliefhebber krijg je wel eens wat, een groot voordeel. Mevrouw Wateetons was een weekendje naar Portugal en had voor meneer twee gerookte worsten meegenomen.

Painho de Portalegre (een klein district in het oosten van Portugal).

Een bijzonder smakelijke worst, zoetig met wat zuurtinten en zeer sappig. Dat mag ook wel met de hompen vet die soms meer dan een derde van het snijvlak in beslag nemen. De worst is gerookt, maar dat haal ik er nauwelijks uit. De vulling bestaat varkensvlees en -vet, paprika knoflook en zout. Simpel. Op de verpakking zie ik een logo dat aangeeft dat deze worst een beschermd streekproduct is. Helaas is nadere informatie op internet in het Portugees.

Salpicao “serra d’arga”

Een sterk rokerige en gekruide worstje. Ik heb geen idee wat de naam betekent. De consistentie is heel anders dan voorbeschreven Portalegre, door het geringe vetgehalte is de worst tamelijk droog. Op het snijvalk zie je voornamelijk grote stukken vlees, aan elkaar geplakt met een kruidenmengsel. Aardig: de worst bevat de bekende Portugese Vinho Verde. Misschien verklaart dat de sterke zure smaak. De worst komt wat industrieel over, de kruiden worden niet gespecificeerd, er zitten enkele E-nummers in en hij is aan de buitenkant nogal egaal. Hij kost dan ook bijna de helft van de Portalegre. Meneer eet er desondanks smakelijk van.